In de tijd, dat ik de popshow MOEF GAGA maakte

belde Harry mij op voor een gesprek. Hij had een

piepklein kantoortje op de Amstel dich tbij Carré.

Nederland had met succes Woodstock gekopieerd 

in het Kralingse bos in Rotterdam en Harry wilde

daar een traditie van maken. 

Leuk gesprek, nooit iets geworden. 

Jaren later, ik schat jaren 80 (Harry was inmiddels succesvol

eigenaar van ID-TV), belde hij weer eens om in zijn

kantoor dicht bij de Amstel een kopje koffie te

komen drinken. Hij had een idee en wilde dat met

mij bespreken.

Harry had research gedaan en was er achter

gekomen dat er voor o.a. amateur podiumkunsten

subsidies beschikbaar waren. 

Zijn vraag was, of ik een programma kon bedenken

om die subsidies binnen te hengelen.

Hij had innige banden met de Vara en die waren 

wel geïnteresseerd in een theatrale amateur competitie.

Stond niet één van de A’s in Vara voor amateur! Nou dan!.

Ik bedacht een competitie die behalve zang, ook toneel

en dans omvatte. 

Harry enthousiast, de Vara enthousiast en die waren bereid

om een 0-versie te financieren. 

Veel meer dan 0 was het budget ook niet, want mijn

middelen waren uiterst beperkt.. 

Decor van 2 etages stalen stijgerbouw, Waarin levende

iconen (figuranten) waren opgenomen uit de wereld van

de showbiz en Hollywood. o.a. Marilyn Monroe, Laurel &

Hardy.etc.

De VARA wilde graag Karin Bloemen voor de presentatie.

Een onzinnig idee, omdat karin wel aardig kan babbelen,

en zingen, maar niet kan presenteren.

Ik had het programma ’Ticket Hollywood’ genoemd,  omdat

de winnaar(s) van de competitie een stage in Hollywood

kregen aangeboden.

In de jury zaten o.s. Lex Goudsmit, Adèle Bloemendaal en

Castingguru Hans Kemna.

De 0-versie is gemaakt, maar er kwam geen vervolg.

Althans niet op dat moment.

Jaren later, toen Joop van den Ende ’s Titanic TV10 zonk,

Zaten de omroepen plotseling zonder amusement.

Iedereen die wel eens als bedrijfje een programma had 

gemaakt werd gek gebeld voor ideeën en programma’s

Zo kwam ik in contact met John de Mol. 

Voor hem maakte ik ;Loveleters’ doet’e het en 100.000 show.

John was naarstig op zoek naar programma-concepten.

Ik vertelde hem het idee van Ticket Hollywood. 

Oorspronkelijk dus ontstaan uit de vraag van Harry de Winter.

Nog geen 3 weken later bracht John de Mol voor Veronica een

nieuwe programma-serie op de buis onder de titel: de 

‘Hollywood Connection. De winnaar mocht op stage naar….

Hollywood. 

Harry was een shrewd businessman. 

Dat bleek jaren later.

In 1987 werd ik door de Vara gevraagd om ‘Kinderen voor 

kinderen’ te regisseren. Dat leek me heel leuk. Mijn voorwaarde

was wel, dat ik het op mijn manier kon doen en dus niet als

een gezellig schoolfeestje met de ouders in de zaal op een

bühne. Nou nee, de Vara had mij juist gevraagd om mijn

handschrift. 

Prima!

Ik had geen behoefte aan een zgn. B.N’er voor de presentatie.

Ik vond de kinderen zelf, de beste presentatoren voor liedjes

die inhoudelijk hun eigen jeugd en leven als referentie hadden.

He eindresultaat werd gekozen om nederland te vertegenwoordigen

op het Gouden Roos Festival in Montreux. 

Destijds nog een festival met 3 prijzen, inmiddels een tombola met

talloze prijzen in talloze categorieën.

Van Het eindresultaat had ik een clipje gemaakt, waarin wat highlights

uit de show waren samengevat en dat clipje afgegeven bij de toen-

malige chef Amusement van de Vara, die nauwe banden onderhield

met I.D. TV. Ik kende de mores van het festival inmiddels goed omdat ik

al vaker de nationale inzending had geleverd en wist dat er bij mogelijk

geïnteresseerde zenders en pers behoefte was aan beeldmateriaal.

Het daarom aanbieden van een video-cassette kon erge belangrijk zijn.

Harry had mijn cassette zien liggen op de desk van het Vara=-hoofd en

gevraagd of hij het mocht laten zien aan een engelse productie mij, die

hij spoedig zou ontmoeten. 

De Enelse TV-company was very interested in the show.

Harry sloeg meteen spijkers met koppen en maakte een

afspraak met Marcel van Dam (voorzitter van de Vara) en

vertegenwoordigers van de Engelse company in Montreux.

Ik wist van niks. 

Na de viewings  van de dag, zit ik met Marcel op een barkruk

in Harry;s Bar in Montreux en hij verteld mij dat Harry samen

met advocaten uit Engeland onderweg is om hen een contract

te laten tekenen voor 2 miljoen dollar, Maar dat hij dat niet doet.

Hij wil 1 miljoen dollar en 50% van de rechten houden.

Ik informeer voorzichtig of ik daar ook nog iets mee te maken heb.

Het programma bestond al 8 jaar en was internationaal nooit

opgevallen. Nu, nadat ik de vormgeving totaal veranderd heb, blijkt

het concept 2 miljoen dollar waard.

Legendarisch woorden van Marcel`; ‘Bob, als de Vara hieraan 

verdient, dan ook Bob Rooyens’. 

De deal is gemaakt. Harry ontving een fikse aanbreng-fee en ik

wacht nog steeds op de inlossing van Marcel’s belofte.

Harry toonde zich behalve een goede producent, 

ook een gewiekste zakenman. 

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Aliquam tincidunt lorem enim, eget fringilla turpis congue vitae. Phasellus aliquam nisi ut lorem vestibulum eleifend. Nulla ut arcu non nisi congue venenatis vitae ut ante. Nam iaculis sem nec ultrices dapibus. Phasellus eu ultrices turpis. Vivamus non