Gordon gaat trouwen.
Gordon’s trektocht langs smakelijke heren heeft bij veel
kijkers tot teleurstelling geleid. Ze voelen zich bekocht en
belazerd. Wat een naïviteit. This is Showbizz. Dit is knollen
voor citroenen. Geen ‘Wahrheit’ maar ‘Dichtung’.
De enige aflevering die vaststond was de laatste.
Briljant concept.
Geef een relnicht die de obscene grap innig omhelst een
harem exotic male strippers en je krijgt ontvlambaar
buskruit voor het kijkcijferkanon.
En hé, dit is Gordon! Een bi-populair fenomeen die als zanger,
met een prima stem, zichzelf het zwijgen oplegt. Wiens associatie-
vermogen van woord naar grap sneller is dan de razend-
snelle tong waarmee de Gekko een vlieg vangt.
Dit is topamusement met een ontbrekend slotakkoord
uit Wagner’s Lohengrin of Mendelssohn’s Bruidsmars.
Geen vuurwerk, wel rinkelende kassa’s!
Vrouwen die bij ‘Boer zoekt vrouw’ popelen om aan een
speen te trekken, mest te scheppen of uien te poten in de
zweetlucht van een eenzame zonderling, kunnen het moeder-
instinct niet weerstaan.
Dat vindt het publiek zowel mooi, aandoenlijk, ontroerend en
absurd tegelijk. Emotionele snaren worden geraakt en
tokkelen zich via kippenstront en spruitjes naar extreem
hoge kijkcijfers.
Datzelfde recept, weliswaar niet in overall en baggerlaars,
maar in smetteloos wit, goud en roze paste Gordon als een
strakke voorhuid.
Van Gordon, kan je van alles vinden, wat ik overigens ook
met enige gretigheid doe. Zijn associatievermogen van woord
naar grap is sneller dan het uitspreken van het woord zelf.
Gordon, die geen zee te hoog gaat, die zich onder andere
sans gêne als een moderne Lord Byron op de poëzie stortte,
mag zich uitleven in het luilekkerland van mooie mannen.
Nou is het concept niet nieuw.
Het is allemaal een afgeleide van: ‘Who wants to marry a
multi-millionaire’. Een Amerikaans concept uit 2000,
waarbij in een show van 2 uur een multi-miljonair uit 50
vrouwen zijn bruid koos.
Daar was geen ontkomen aan.
De winnares trouwde met de multi-miljonair.
Dat concept, maar dan in een uitgesponnen versie is ook
al eerder in Nederland op de buis geweest.
De Gordon-versie is ook al eens eerder geproduceerd met
een televisiepresentatrice als buit. Ok bruid!
Maar dat kwam er niet van.
De presentatrice vond onder de kandidaten niet de grote
liefde die ze zocht. Er werd van alles gesuggereerd. Vlinders
dansten, verliefde blikken zochten herkenning, vingers
streelden, lippen werden bevochtigd voor de liefde, maar
helaas de grote liefde kwam niet, geen luidende klokken,
geen bruidskoor uit Wagner’s ‘Lohengrin’, geen bruidsmars
van Mendelssohn, geen huwelijk,
Het is briljant, dat een serie programma’s waarbij voor ieder
weldenkend mens de afloop van tevoren al vaststaat, de
producers en Gordon erin slagen om de illusie bijna tot aan
de aftiteling vast te houden.
De laatste paar minuten bijt Gordon zich onontkoombaar,
met groot acteertalent, door de zure appel.
Zo knap dat het de oplichting verdoezelt en het publiek meer
empathie heeft voor de oplichter, dan voor de mannen die
zich hebben laten gebruiken.
Knap werk!
18 december 2017
