Adèle
In DWDD van 31 oktober uitte Sonja Barend
haar bedenkingen tegen de documentaire
van Maarten Mourik, over Adèle Bloemendaal.
Ik kon het niet hartgrondiger met haar eens
zijn. Als je als maker van zo'n film een vilein
concentraat van aftakeling tot centraal thema
maakt, dan is dat een artistieke misdaad
ten opzichte van haar rol en betekenis in de
Nederlandse theater- en televisiecultuur.
Ze was voor de documentaire-maker alleen
interessant vanwege die achtergrond.
In het pand waar Adèle op dat moment woonde,
waren talloze identieke deuren, waar de
maker niet aanbelde, aanklopte, door de
brievenbus zijn naam riep of met een brood
onder zijn arm en een paar cadeau-bonnen
van de Bijenkorf in een envelop, iemand
probeerde te verleiden tot een optreden
voor zijn camera.
Nee, 't was hem te doen, om die ene deur
waarachter die, unieke diva, comédienne,
singer, actrice woont.
Dat schept de morele en artistieke verplichting
om te laten zien, waarom je als maker van
zo'n documentaire juist haar wilt portretteren.
De fragmenten die de brille van haar carrière,
eer aan zouden kunnen doen, vielen als een
paar willekeurige druppels in een oceaan van
treurnis en waren nog geen begin van een ook
maar enigszins representatief overzicht van
haar talenten.
In 1964, maakte ik als 't jongste regisseurtje
van Hilversum, één van mijn eerste programma's
met haar: 'Hoofdstuk1'.
De oorspronkelijke gedachte achter Hoofdstuk
was het scheppen van een podium voor een
serie personality-shows rond Adèle.
Hoe dat is gelopen heb ik beschreven
In mijn column over Ramses.
Jarenlang heb ik met Adèle gewerkt bij:
'Citroentje met Suiker'. 'De Johnny Kraaykamp-
shows' en op haar verzoek heb ik in 1989 in Carré
Op een VHS vond ik wat fragmenten met timecode
(werktape) van die show.
Titel van het lied: ‘Lente’
Een veelheid van haar talent kon ze kwijt in
de shows die Rob Touber met haar maakte.
Wordt het niet eens tijd om iets van dat werk
te laten zien inplaats van alleen maar een
beeld achter te laten van een vrouw die na
zeven herseninfarcten haar eigen afscheid
moet regisseren op een bankje aan het water?
Bob Rooyens
5.11.'14
(Fragmentje Adèle uit Hoofdstuk I)
